التهاب مزمن

 

التهاب یک پاسخ فیزیولوژیکی طبیعی است که باعث التیام بافت آسیب دیده می شود. یک فرآیند التهابی زمانی شروع می شود که مواد شیمیایی توسط بافت آسیب دیده آزاد می شود. در پاسخ، گلبول‌های سفید خون موادی می‌سازند که باعث تقسیم و رشد سلول‌ها برای بازسازی بافت برای کمک به ترمیم بافت آسیب دیده می‌شوند. پس از بهبود زخم، روند التهابی به پایان می رسد.

در التهاب مزمن، روند التهابی ممکن است حتی در صورت عدم وجود جراحت شروع شود و زمانی که باید به پایان نمی رسد. چرا که التهاب ادامه دارد همیشه مشخص نیست. التهاب مزمن ممکن است ناشی از عفونت‌هایی باشد که از بین نمی‌روند، واکنش‌های غیرطبیعی ایمنی به بافت‌های طبیعی یا شرایطی مانند چاقی. با گذشت زمان، التهاب مزمن می تواند باعث آسیب DNA و منجر به سرطان شود. به عنوان مثال، افراد مبتلا به بیماری های التهابی مزمن روده، مانند کولیت اولسراتیو و بیماری کرون، خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را افزایش می دهند.

در بسیاری از مطالعات بررسی کرده اند که آیا داروهای ضد التهابی، مانند آسپرین یا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، خطر ابتلا به سرطان را کاهش می دهند یا خیر. با این حال، هنوز پاسخ روشنی در دسترس نیست.