یکی از عوارض شیمیدرمانی، در بیماران مبتلا به سرطان، از دست دادن توان باروری است که به علت اثر تخریبی داروهای شیمیدرمانی بر سلولهای جنسی اتفاق میافتد. اگر فرد مبتلا به سرطان تمایل داشته باشد، میتوان با روشهای گوناگون پیش از شیمیدرمانی، توان باروری وی را تا حدودی حفظ کرد.
به منظور بررسی میزان آگاهی انکولوژیستهای ایرانی از روشهای حفظ باروری پیش از شیمیدرمانی، دکتر سامانی، سمیرا وصالی، بهناز نوید و مریم محمدی، 103 نفر از هماتولوژیستها و انکولوژیستهای ایرانی شرکتکننده در همایشهای داخلی و خارجی را بهوسیله پرسشنامهای محتوی 23 سوال در خصوص دانش، نگرش و عملکرد آنان در این حوزه، مورد سوال قرار دادند.
نتایج این بررسی که در مجله بینالمللی EUR J CANCER CARE به چاپ رسیده است، نشان داد، شناخته شدهترین روشهای حفظ باروری در میان انکولوژیستهای ایرانی، درمان با گنادوتروپینها و انجماد اسپرم است، اما به طور کلی، بیشتر انکولوژیستها از تمام روشهای حفظ باروروی آگاه نیستند.
در خصوص نوع نگرش، سن مهمترین دلیل برای بحث حفظ باروری با بیماران بود در حالی که انتقال موروثی کمترین اهمیت را در بحث حفظ باروری داشت. درخصوص نوع عملکرد، اکثر انکولوژیستها اطلاعات مکتوبی به بیماران ارائه نمیکنند اما بیش از 72درصد از آنان بیمار را به متخصصان باروری ارجاع میدهند.
طبق اعلام رویان، با توجه به اهمیت حفظ باروری در مبتلایان به سرطان، لازم است انکولوژیستها بیماران را آگاه کنند تا از گسترش ناباروری در جامعه جلوگیری شود.
ایسنا