یادداشت دکتر موسوی، معاون اجتماعی دانشگاه ایران
بر اساس تقویم بهداشتی کشورمان روز هشتم الی پانزدهم بهمنماه، با عنوان هفته سرطان نامگذاری شده است. ضرورت این موضوع از آنجاست که بیماری سرطان، از مهمترین بیماریهای غیرواگیر و دومین عامل شایع مرگ و میر در کشورهای توسعهیافته و سومین عامل مرگ در کشورهای در حال توسعه است و بر اساس آمارهای موجود در حال حاضر سرطان عامل ۱۲ درصد مرگ و میر در دنیا است که البته گفته میشود این روند با رشدی نگرانکننده در سالهای آتی ادامه خواهد یافت. در کشورمان سرطان سومین عامل مرگ و میر محسوب میشود و سالانه بیش از ۳۰۰۰۰ نفر بر اثر آن جان خود را از دست میدهند.
شعار امسال هفته سرطان «اصلاح باورها راه مبارزه با سرطان» میباشد و با توجه به این شعار و لزوم تغییر باورهای عموم مردم نسبت به بیماری سرطان و اینکه نزدیک نیمی از سرطانها با تشخیص زودرس قابل درمان هستند و همچنین درصد قابل توجهی از آن را میتوان در همان مراحل اولیه تشخیص و درمان کرد، میبایست تلاش شود با حساسسازی جامعه نوعی مسئولیت اجتماعی در راه آموزش، کنترل و پیشگیری از گسترش آن ایجاد کنیم. عوامل خطرزای ایجاد سرطان، همچون مصرف دخانیات، مصرف الکل، برنامه غذایی ناسالم، چاقی،
کمتحرکی، مصرف برخی از داروها، اشعه درمانی، عفونتهای مزمن و … را میتوان با اصلاح سبک زندگی و آموزش همگانی کنترل کرد. آنچه که موجب نزدیک شدن به این هدف میشود ایجاد مسئولیت اجتماعی در برابر سلامت آحاد جامعه است که این مسئولیت از آموزش شروع میشود. دستیابی به هر کدام از این اهداف در گروه همکاری بینبخشی، بهویژه در مراکز آموزشی، مدارس و دانشگاهها، میباشد، بنابراین ضروری است که بیماری تبدیل به یک مبحث مهم اجتماعی شود و در سیستم بهداشت و درمان بیش از هر زمانی بر مقولههای اجتماعی موثر بر سلامت و بیماری فرد توجه کرد که این توجه بر هزینههای درمانی آتی، سلامت عمومی و رشد و شکوفایی جامعه دارای تاثیر غیر قابل انکاری است.
وزارت بهداشت