مطالعهای در دانشگاه برن نشان میدهد که سلولهای شبه پریوسکولار مشتق از تومورهای ریوی، رفتاری غیرطبیعی دارند. آنها نهتنها ساختارهای عروقی را حمایت میکنند بلکه ممکن است فعالانه پاسخهای التهابی و ایمنی را نیز تعدیل کنند. این یافتهها می تواند هدفی جدید برای سرطانهای استرومایی باشد.
این مطالعه نشان میدهد در مقایسه با سلولهای جداسازی شده از بافت ریوی طبیعی، سلولهای پیرامون عروقی مشتق از آسیبهای NSCLC ناهنجاریهای متعددی را نشان میدهد. در این سلولها اینترلوکین 6 به عنوان یک سیتوکین پیشالتهابی و PD-L1 به عنوان یک مهار کننده چک پوینت ایمنی افزایش بیان مییابند و در نتیجه میتوانند هدف دارویی مناسبی برای این سرطان باشند. این یافتهها نشان میدهد که سلولهای پیرامون عروقی در NSCLC فعالانه پاسخهای ایمنی و التهابی را تعدیل میکنند. در ادامه کشت عروق خونی مشتق از تومورها و عروق خونی سالم نشان داد که عروق خونی دارای سلولهای پریوسکولار مشتق از تومورها در مقایسه با عروق خونی طبیعی دارای نشت هستند و این نشان میدهد که پریسیتها توموری به اندازه کافی ساختارهای عروقی را حمایت نمیکنند و در نتیجه شانس تهاجم سلولهای توموری زیادی است. این اولین مطالعهای است که نشان میدهد سلولهای پریوسکولار نقش مهمی را در پیشبرد ریز محیط التهابی و سرکوب کننده ایمنی بازی میکنند.
منبع: NBIC