تست های آزمایشگاهی

 

 

تشخیص سرطان با مواردی مانند تست های آزمایشگاهی ، عکسبرداری، نمونه برداری، آندوسکوپی، جراحی یا آزمایش ژنتیک می باشد. که در ادامه به بررسی آنها می پردازیم.

 

تست های آزمایشگاهی:

با تشخیص زودهنگام و انجام برخی آزمایشات توسط پزشک اعم از معاینات فیزیکی پزشک، تصویربرداری، نمونه برداری و … می توان به روند بهبود بیمار و جلوگیری از گسترش و پیشرفت بیماری سرطان جلوگیری می کند.

جواب آزمایشات خود را هرچه سریعتر به پزشک مربوطه نشان دهید، پزشک درباره سابقه بیماری خانوادگی ، موروثی بودن و … سوالاتی از شما می پرسد. تست های آزمایشگاهی برخی از فرآیندها و مولفه های شیمیایی موجود در بافت را اندازه گیری می کند. که شامل الکترولیت ها، آنزیم ها، هورمون ها، آنزیم ها و سایر موارد در خون می باشد.

به همین خاطر تعدادی از تست های آزمایشگاهی موثر در این زمینه را مورد بررسی قرار می دهیم.

  • آزمایش خون
  • CBC یا شمارش کامل سلول های خون
  • آزمایش کامل ادرار
  • تومورمارکرها

 

آزمایش خون:

وقتی از سرطان حرف می زنیم باید این نکته را در نظر بگیریم که با یک بیماری ساده روبرو نیستیم، سرطان بیماری پیچیده با انواع بسیار متنوعی است.

سلول های سرطانی این قابلیت را دارند که به کلیه بخش های بدن گسترش یابند. اگر مشکوک به سرطان باشید پزشکان به واسطه انجام تست های آزمایشگاهی خون و ادرار و یا دیگر مایعات موجود در خون را مورد بررسی قرار می دهند.

اخیرا پژوهشگران از تکنولوژی تعیین DNA استفاده می کنندتا متیلاسیون DNA که بر فعال یا غیر فعال شدن ژن ها تاثیر دارند مورد بررسی قرار می گیرد.

این نوع آزمایش یک آزمایش معمولی است که مشکلی را در خون نشان می دهد و برای شناسایی بیماران سرطانی به کار می رود. نمونه خون که برای تشخیص سرطان به ازمایشگاه فرستاده می شود، سلول های سرطانی یا پروتئین ها و موادی که توسط این سلول ها تولید می شوند مورد بررسی قرار می گیرند.

بدن سلول های غیر طبیعی یا تومورهای را مورد بررسی قرار می دهند. تا مشخص شود فرد مورد نظر مستعد سرطان است یا خیر.البته لازم به ذکر است که آزمایش خون به طور کلی نمی تواند وجود سرطان را در بدن بیمار تشخیص دهد مگر فرد نبتلا به سرطان خون باشد.اما به هر حال در روند بهبود بیمار اطلاعاتی مفید به پزشک ارائه می دهد.مواردی که در آزمایشگاه بر روی نمونه ها تجزیه تحلیل می شود شامل سلول های سرطانی، پروتئین ها، چگونگی عملکرد اندام ها و چگونگی تحت تاثیر قرار گرفتن اندام ها در اثر سرطان می باشد.

 

CBC (شمارش کامل سلول ها خون):

یک آزمایش وسیع و شایع است که به تشخیص بررسی و طیف وسیعی از بیماری ها کمک می کند.میزان طبیعی گلبول خون نسبت به سن و جنسیت متغیر است و افزایش یا کاهش تعداد گلبول خون در این آزمایش مشخص می شود.شمارش کامل سلول های خون به طیف گسترده ای از تشخیص اختلالات، کم خونی، عفونت، گرفته تا سرطان کمک می کند.

 

آزمایش کامل ادرار:

آزمایش ادرار در واقع برای سلول ها و مواد شیمیایی مختلف همچون سلول های قرمز، گلبول های سفید، عفونت، یا پروتئین بیش از حد می باشد که برای تشخیص سرطان و بیماری دیگر همچون مشکلات کلیوی و قلبی عروقی و … کمک کننده است.

 

تومورمارکرها:

مواد بیوشیمیایی که با بدخیمی تومور در ارتباط هستند و قابل اندازه گیری می باشند که توسط سلول های سرطانی در خون یا در ادرار ایجاد می شوند. یا اینکه در پاسخ به سلول های سرطانی توسط بدن به وجود می آیند. تومورمارکرها موادی هستند که در واکنش به سرطان یا شرایط خوش خیم تولید می شوند و اطلاعاتی از سرطان مانند تهاجمی بودن سرطان و یا اطلاعاتی دیگر را در اختیار پزشک می دهد.پزشکان معمولا از تومورمارکرها برای ارزیابی اینکه بیمار چگونه به درمان پاسخ می دهد و همچنین برگشت دوباره تومور استفاده می کنند.تومورمارکرها انواع مختلفی دارند و بعضی ها فقط در یک نوع سرطان و گروهی دیگر ممکن است در انواع مختلفی از سرطان یافت شوند.

با این حال از تومورمارکرها می توان برای غربالگری و تشخیص زودهنگام، تعیین میزان پیشرفت ، نظارت بر درمان یا تشخیص بازگشت سرطان استفاده نمود.

© 2023 تمامی حقوق این وب‌سایت متعلق به بنیاد ملی کنترل سرطان می‌باشد.

طراحی شده توسط شرکت طراحی سایت دارکوب

© 2023 تمامی حقوق این وب‌سایت متعلق به بنیاد ملی کنترل سرطان می‌باشد.

طراحی شده توسط شرکت طراحی سایت دارکوب